mieć siedlisko

См. также в других словарях:

• siedlisko — n II, N. siedliskokiem; lm D. siedliskoisk 1. «miejsce, teren czyjegoś zamieszkania, osiedlenia; mieszkanie, dom, siedziba, gniazdo» Siedlisko ludzkie, pasterskie, rolnicze, stałe, rodowe. Mieć, obrać sobie (gdzieś) siedlisko. Opuścić, porzucić… …   Słownik języka polskiego

• gnieździć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnieżdżę się, gnieździć siędzi się, gnieźdź się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach, zwłaszcza ptakach: budować, przygotowywać sobie gniazdo, legowisko itp. schronienie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• serce — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u człowieka i wielu zwierząt: główny organ układu krążenia, zbudowany z tkanki mięśniowej; wtłacza krew do naczyń krwionośnych, warunkuje ciągłe jej …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• gnieździć się — ndk VIa, gnieżdżę się, gnieździć siędzisz się, gnieźdź się, gnieździć siędził się 1. «o ptakach i zwierzętach: zakładać, słać sobie gniazdo, legowisko; mieć, wychowywać potomstwo w gnieździe, w legowisku; mieć siedzibę, siedlisko» W załomkach… …   Słownik języka polskiego

• łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… …   Słownik języka polskiego

• ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego

• Rahim Blak — Biography Rahim Blak was born in 1983 in Skopie in Macedonia. He lives and works in Kraków. He studied at the Department of Painting at the Academy of Fine Arts in Kraków. His graduation work entitled “Building investments 2006 2010 as sculptures …   Wikipedia

• w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …   Słownik języka polskiego

• zamieszkiwać — ndk VIIIb, zamieszkiwaćkuję, zamieszkiwaćkujesz, zamieszkiwaćkuj, zamieszkiwaćiwał, zamieszkiwaćiwany 1. forma ndk czas. zamieszkać (p.) 2. «o zwierzętach: mieć gdzieś swoje siedlisko, żyć gdzieś, gnieździć się gdzieś» Kozice i świstaki… …   Słownik języka polskiego